Νεκρά Θάλασσα, η μεγάλη λίμνη με αλμυρό νερό (περιεκτικότητα 24% σε αλάτι) που βρίσκεται στα σύνορα Ισραήλ και Ιορδανίας. Ένας μοναδικός τόπος με μεγάλη ιστορική, γεωγραφική και θρησκευτική σημασία χιλιάδων χρόνων, άγριας ομορφιάς και βέβαια κρυμμένων μυστηρίων. Ένα από αυτά έρχεται να λύσει τώρα η Τεχνητή Νοημοσύνη.
Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για τις αμέτρητες εφαρμογές της τεχνολογίας σε διάφορους κλάδους. Στην ιατρική έρευνα, στην φαρμακολογία, στην εργασία, στην τέχνη και πολλά ακόμη. Τώρα, ερευνητές ισχυρίζονται ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη έλυσε ένα από τα μεγάλα μυστήρια, αποκρυπτογραφώντας πως μέρος των Χειρόγραφων της Νεκράς Θάλασσας αποτυπώθηκαν από το χέρι δύο γραφέων.
Η εξέταση έγινε στο μεγαλύτερο κείμενο της συλλογής των Χειρόγραφων, που είναι γνωστό στους επιστημονικούς κύκλους ως το Μεγάλο Βιβλίο του Ησαΐα. Από τον έλεγχο προέκυψε πως κατά πάσα πιθανότητα δύο άγνωστα άτομα είχαν γράψει το κείμενο, χρησιμοποιώντας σχεδόν πανομοιότυπο γραφικό χαρακτήρα.
Για την επιστημονική κοινότητα τα χειρόγραφα αποτελούν πηγή έντονου ενδιαφέροντος εδώ και επτά δεκαετίες, όταν και ανακαλύφθηκαν, από ένα Βεδουίνο, σε σπήλαιο στην περιοχή του Κουμράν, κοντά στη Νεκρά Θάλασσα, στη σημερινή Δυτική Όχθη. Εκτιμάται ότι προέρχονται από τον 3ο αιώνα π.Χ και τα κείμενά τους είναι γραμμένα στην πλειονότητά τους στα Εβραϊκά, όπως επίσης και στα Αραμαϊκά και στα Ελληνικά.
Το Μεγάλο Βιβλίο του Ησαΐα είναι ένα από τα περίπου 950 διαφορετικά κείμενα που ανακαλύφθηκαν τις δεκαετίες του 1940 και 1950. Είναι μοναδικό μεταξύ των σωζόμενων χειρόγραφων, υπό την έννοια πως οι 54 στήλες του χωρίζονται στη μέση και είναι γραμμένες με σχεδόν ομοιόμορφο τρόπο.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκρόνινγκεν της Ολλανδίας, εξέτασαν το Βιβλίο του Ησαΐα, αξιοποιώντας την τεχνητή νοημοσύνη καθώς και πρωτοποριακά συστήματα αναγνώρισης μοτίβων. Ανέλυσαν ένα συγκεκριμένο γράμμα του εβραϊκού αλφαβήτου, το αλέφ, το οποίο εμφανίζεται περισσότερες από 5.000 φορές στο συγκεκριμένο χειρόγραφο.
Σε δημοσίευση την οποία υπογράφουν οι ερευνητές Μλάντεν Πόποβιτς, Μαρούφ Ντάλι και Λάμπερτ Σόμακερ, αναφέρουν πως κατόρθωσαν να εντοπίσουν τα αρχαία ίχνη της μελάνης όπως εμφανίζονται στις ψηφιακές εικόνες.
“Τα ίχνη της μελάνης συνδέονται άμεσα με τις μυϊκές κινήσεις του ατόμου και αποτελούν μοναδικό χαρακτηριστικό του”, σημείωσαν στις δηλώσεις τους ερευνητές, οι οποίοι χρησιμοποίησαν μια ειδική τεχνική που βοήθησε στον εντοπισμό αποδεικτικών στοιχείων πως στη συγγραφή του κειμένου συμμετείχαν περισσότεροι του ενός γραφέα.
“Η πιθανότερη εκδοχή είναι πως συνεργάστηκαν στενά δύο διαφορετικοί γραφείς, επιχειρώντας να διατηρήσουν το ίδιο τρόπο γραφής, όμως τελικά αποκαλύπτεται πως είναι τουλάχιστον δύο ξεχωριστά άτομα», συμπέραναν οι ερευνητές.
Οι ίδιοι εκτιμούν ότι οι ομοιότητες στο γραφικό χαρακτήρα συντείνουν στο ότι οι γραφείς είχαν εκπαιδευτεί κατά τον ίδιο τρόπο, στο πλαίσιο κάποιας σχολής ή πιθανώς να ήταν μέλη της ίδιας οικογένειας, π.χ. ένας πατέρας που δίδαξε στο γιο του γραφή.
Μάλιστα, ήταν τέτοια η ακρίβεια στη «μίμηση» της γραφής του ενός από τον άλλο που πολλοί σύγχρονοι ερευνητές δεν είχαν υποψιαστεί μέχρι τώρα ότι το κείμενο ήταν έργο περισσότερων του ενός ατόμου.
Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου ανέπτυξε έναν αλγόριθμο ικανό να αναγνωρίζει τα μοτίβα που σχηματίζει η αρχαία μελάνη πάνω στο δέρμα ζώου ή τον πάπυρο όπου γράφηκαν τα κείμενα. Χάρη στη μοναδική τεχνική που χρησιμοποιήθηκε, λεπτομέρειες αόρατες στο γυμνό μάτι φανερώθηκαν στις ψηφιακές εικόνες. Αυτές οι λεπτομέρειες τελικά οδήγησαν στο συμπέρασμα πως το κείμενο ήταν έργο δύο ατόμων.
