Μπαίνοντας για μια ακόμα φορά στο αγαπημένο σου κατάστημα για να αγοράσεις το επόμενο τζιν παντελόνι σου έχεις αναρωτηθεί ποτέ ποιά είναι η επιβάρυνση που προκαλεί στο περιβάλλον αυτό το «αθώο ρούχο»; Για την παραγωγή ενός τζιν, συνήθως χρειάζεται ένα κιλό βαμβάκι, το οποίο για να παραχθεί (επειδή η καλλιέργεια του βαμβακιού γίνεται συνήθως σε ξηρά περιβάλλοντα) απαιτούνται από 7.500 έως 10.000 λίτρα νερό, περίπου ίση με την ποσότητα νερού που πίνει ένα άτομο για 10 χρόνια. Η διεθνώς αναγνωρισμένη εταιρεία τζιν ρούχων, Levi Strauss & Co, εκτιμά ότι στη διάρκεια της «ζωής» του ένα τζιν θα παράγει 33,4 κιλά διοξειδίου του άνθρακα (άλλη ανεξάρτητη έρευνα ανεβάζει την ποσότητα κατά 7 κιλά), ποσότητα ίση με αυτή που παράγει ένα μέσο αυτοκίνητο για περισσότερα από 100 χιλιόμετρα. Προφανώς, αντίστοιχα στοιχεία μπορούμε να βρούμε και για άλλα είδη ρούχων που χρησιμοποιούμε καθημερινά.
Για πολλά χρόνια, η βιομηχανία της μόδας αποτελούσε αθόρυβα έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Όμως έρευνες των τελευταίων ετών έχουν αρχίσει να ρίχνουν φως στο πρόβλημα: σύμφωνα με μια μελέτη των Ηνωμένων Εθνών, η μόδα είναι υπεύθυνη για περίπου το 10% του διοξειδίου του άνθρακα που παράγει ο άνθρωπος, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα (άρα και μολύνοντας) το 20% του διαθέσιμου νερού του πλανήτη μας. Ο τρόπος που λειτουργεί η ίδια η μόδα, ενθαρρύνοντας την αλλαγή στις τάσεις κάθε μερικούς μήνες, αλλά και ταυτόχρονα ο αλόγιστος (πολλές φορές) τρόπος με τον οποίο αγοράζουμε ρούχα δημιούργησαν αυτό το φαύλο κύκλο, με πολύ δυσάρεστες συνέπειες για το περιβάλλον και τον πλανήτη συνολικά.
Ευτυχώς το καμπανάκι χτύπησε και ήδη αρκετές εταιρείες από τη βιομηχανία της μόδας προσπαθούν να αλλάξουν και να προσαρμοστούν στις ανάγκες, υιοθετώντας βιώσιμες πρακτικές στην παρασκευή, μεταφορά, διανομή των ρούχων που κατασκευάζουν. Η χρήση περισσότερο βιώσιμων υλικών, όπως απορρίμματα από ξύλο, φρούτα και άλλα φυσικά ή ανακυκλωμένα υλικά είναι μια νέα πρακτική που τη συναντάμε όλο και πιο συχνά για τη δημιουργία των απαραίτητων υφασμάτων. Άλλες αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους βαφής τους ή την δημιουργία τους από βιοδιασπόμενες πρώτες ύλες. Δύο πολύ γνωστά παραδείγματα εταιρειών που έχουν ανταποκριθεί, δημιουργώντας σειρές ρούχων από βιώσιμα υλικά, είναι η Levi Straus & Co και η Adidas. Μαζί τους, πλήθος λιγότερο γνωστών, έχουν αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια, φέρνοντας μια νέα κουλτούρα στο χώρο (Patagonia, Cuyana, Veja Lacausa κ.α.), ενώ υπάρχουν και εταιρείες, όπως η AERA, που παράγουν premium παπούτσια από φιλικά υλικά, με αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, επενδύοντας σε πιστοποιημένες περιβαλλοντολογικές δράσεις. Όμως, εκτός από τις εταιρείες, η αλλαγή περνάει και από τα χέρια των καταναλωτών, μέσω των αγοραστικών συνήθειών τους. Έτσι λοιπόν, την επόμενη φορά που θα μπεις σε ένα κατάστημα μπορείς να σκεφτείς αν όντως χρειάζεσαι το ρούχο που είδες στη βιτρίνα. Αν πράγματι το χρειάζεσαι, μπορείς τουλάχιστον να επιλέξεις ένα ρούχο (υπάρχει σχετική σήμανση πάνω του) με το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
