Για πολλά χρόνια ο τρόπος λειτουργίας της βιομηχανίας της μόδας ήταν στο απυρόβλητο. Τα φώτα της δημοσιότητας δεν είχαν πέσει σε ότι προηγείται του φανταχτερού κόσμου της, παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος κλάδος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους ρυπαντές σε παγκόσμιο επίπεδο. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2021 η μόδα χρησιμοποιεί το 4% του πόσιμου νερού του πλανήτη ή αλλιώς 93 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Ποσότητα που θα μπορούσε να προσφέρει πόσιμο νερό σε 110 εκατομμύρια ανθρώπους.
Ωστόσο, ο δείκτης βιωσιμότητας και αειφορίας αποτελεί πλέον μια καθοριστική παράμετρος για πολλές πτυχές της ζωής μας, ακόμα και των ρούχων που φοράμε. Ναι, ακόμα και στη μόδα οι καταναλωτές ζητούν υπεύθυνη και βιώσιμη παραγωγική διαδικασία, επηρεάζοντας πλέον τον τρόπο που λειτουργεί η συγκεκριμένη βιομηχανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το hashtag #sustainablefashion στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει εκτοξευθεί σε δημοτικότητα από το 2018, άνω του 1000%. Οι καταναλωτές απαιτούν στροφή προς βιώσιμες πρακτικές και τα fashion brands αντιλαμβάνονται πια ότι το marketing και οι γενικές δηλώσεις και τοποθετήσεις δεν αρκούν. Χρειάζονται και πράξεις. Ως απάντηση, η βιομηχανία της μόδας έχει αρχίζει να εφαρμόζει την αρχή της βιωσιμότητας σε διάφορες πτυχές της, από τα υλικά που χρησιμοποιεί, έως τις διαδικασίες παραγωγής έως και την ανακύκλωση των προϊόντων της. Η κοινή συνισταμένη όλων αυτών των διαδικασιών είναι η τεχνολογία.
Σε κάποιους μπορεί να φαντάζει παράδοξο, καθώς και ο κλάδος της τεχνολογίας έχει ταυτιστεί ενδεχομένως με την κατανάλωση, αλλά στην πραγματικότητα μπορεί να υπάρξει μια συμβιωτική σχέση μεταξύ των δύο κλάδων, τεχνολογίας και μόδας, με στόχο ένα καλύτερο πλανήτη.
Η παρακολούθηση της κατανάλωσης νερού και ενέργειας, η χρήση μοντέλων ΑΙ για το 3D σχεδιασμό ρούχων και άλλων προϊόντων μόδας, οι αναλύσεις δεδομένων που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση παραγωγής και συλλογής είναι μερικά μόνο παραδείγματα από τη χρήση της τεχνολογίας στο συγκεκριμένο χώρο, βοηθώντας τον να γίνει πιο βιώσιμος. Η τεχνολογία μπορεί να εφαρμοστεί σε ολόκληρο τον κύκλο παραγωγής έως την κατανάλωση του τελικού χρήστη, από τα εκκολαπτόμενα στάδια της προμήθειας υλικών έως τα τελικά στάδια της παράδοσης, της συσκευασίας και της ανατροφοδότησης από τους χρήστες.
Ταυτόχρονα, το τελευταίο διάστημα συναντάμε μια αυξανόμενη τάση χρήσης λύσεων βιοτεχνολογίας στα υλικά για την παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που καλλιεργούνται σε εργαστήριο, με στόχο να αντικατασταθούν οι συνθετικές ίνες που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο κλάδος της μόδας και οι οποίες συμβάλλουν σε ένα μεγάλο βαθμό στη ρύπανση που παράγεται από τη συγκεκριμένη βιομηχανία.
Όμως η τεχνολογία μπορεί να αποτελέσει για τη μόδα ένα χρήσιμο εργαλείο για τη διαφάνεια των νέων πρακτικών που χρησιμοποιεί. Άλλωστε, όπως αναφέραμε και προηγουμένως οι καταναλωτές είναι εκείνοι που οδηγούντο κίνημα της βιώσιμης μόδας μέσα από τα social media, κίνημα το οποίο ενθαρρύνει τα brands να είναι πιο διαφανή σχετικά με την αλυσίδα παραγωγής τους. Hashtags όπως #FashionRevolution ή #WhoMadeMyClothes χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τους καταναλωτές που θέλουν πρόσβαση σε πληροφορίες από αναφορές βιωσιμότητας και τον τρόπο με τον οποίο οι μάρκες φτιάχνουν τα ρούχα τους. Η απάντηση; Το Blockchain, το οποίο επιτρέπει στους καταναλωτές να έχουν πρόσβαση στον κύκλο παραγωγής των προϊόντων και τους επιτρέπει να έχουν μια πλήρη εικόνα με τις συχνά περίπλοκες αλυσίδες εφοδιασμού.
Είναι πλέον φανερό σε όλους ότι για να γίνει πιο βιώσιμη η βιομηχανία της μόδας πρέπει να στραφεί στην καινοτόμο τεχνολογία. Οι άνθρωποι έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις και η μόδα μοιάζει να έχει πάρει το μήνυμα για τη δημιουργία συστημικών αλλαγών και τη μείωση αυτών των επιπτώσεων.
