Στο παρελθόν, η εκμηχάνιση της γεωργίας, η πρόοδος στις χημικές τεχνολογίες για την παραγωγή φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, είχαν σημαντικά οφέλη για τους παραγωγούς που είδαν ότι με τις νέες αυτές μεθόδους μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την παραγωγικότητα των χωραφιών τους. Όμως, οι αλλαγές αυτές είχαν ένα σημαντικό τίμημα: το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, με τη γεωργία να καταλαμβάνει μια θέση ψηλά στη λίστα με τους μεγαλύτερους ρυπαντές του περιβάλλοντος. Χαρακτηριστικά, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η συμμετοχή της γεωργίας στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κυμαίνεται στο 12%.
Όμως με την απειλή της κλιματικής αλλαγής δεν είναι δυνατό να μην αναζητάμε λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος και να υιοθετήσουμε νέες πρακτικές, όπως έδειξε περίτρανα τον προηγούμενο Μάιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση, εξαγγέλλοντας τη νέα της στρατηγική, «Από το αγρόκτημα στο πιάτο», που περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στον τομέα της καλλιέργειας. Πυρήνας αυτός των μεταρρυθμίσεων είναι η αύξηση της χρήσης της τεχνολογίας στην καλλιέργεια, με τη γεωργία ακριβείας (η ευφυής γεωργία) να παίζει κομβικό ρόλο, αφού υπόσχεται αύξηση της αγροτικής παραγωγής, με ταυτόχρονη μείωση των εξόδων για λιπάσματα, φάρμακα, νερό και ενέργεια και κατ’ επέκταση προστασία του περιβάλλοντος.
Η γεωργία ακριβείας είναι ένας τρόπος οργάνωσης της αγροτικής δραστηριότητας που συνδυάζει με ολοκληρωμένο τρόπο ώριμες και νέες τεχνολογίες για την αύξηση της παραγωγής και της ποιότητας του προϊόντος, όπως επίσης και στην μείωση αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον. Δορυφορικές τεχνολογίες, Internet of Things, Cloud computing, Big Data, ακόμα και το 5G μπορούν να συνδυαστούν για την υλοποίηση λύσεων γεωργίας ακριβείας.
Με την εφαρμογή της γεωργίας ακριβείας το αγροτεμάχιο δεν καλλιεργείται με τη λογική του μέσου όρου, αλλά σαν ένα “μωσαϊκό” από κομμάτια εδάφους για καθένα από τα οποία ο παραγωγός έχει στη διάθεσή του χρήσιμα δεδομένα, που προέρχονται από πολυφασματικές κάμερες, φωτοσυνθετικές αναλύσεις, δορυφορικές αποτυπώσεις, προβλέψεις από μετεωρολογικούς σταθμούς, αισθητήρες εδάφους κ.α. Έτσι μπορεί να γνωρίζει τη γονιμότητα του εδάφους, τη διαθεσιμότητα νερού, τις απαιτήσεις σε λίπασμα σε κάθε σημείο του χωραφιού, ανά πάσα χρονική στιγμή και να ορίσει τις ανάγκες εισροών σε νερό και λιπάσματα. Προσαρμόζοντας τη μέθοδο καλλιέργειας στις πραγματικές ανάγκες του χωραφιού του και αποφεύγοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την υπερύδρευση και την υπερλίπανση του εδάφους.
Συνοπτικά, η γεωργία ακριβείας σηματοδοτεί μια ψηφιακή επανάσταση στον τομέα της καλλιέργειας, που μπορεί να προσφέρει στον παραγωγό εξοικονόμηση δαπανών και μείωση του ρίσκου (χάρη στην επιστημονική παρακολούθηση και τις δεκάδες μετρήσεις που έχει στα χέρια του) βελτιώνοντας παράλληλα την παραγωγικότητα και την ποιότητα του προϊόντος, αλλά και το δείκτη περιβαλλοντικής επίδοσης. Ένα συνδυασμό που καμία από όλες τις τεχνολογικές επαναστάσεις που έχουν συντελεστεί στο παρελθόν στον τομέα της γεωργίας δεν ήταν ικανή να προσφέρει.
